TAHTALI, czyli wzlot ku niebu na koniec sezonu

Drodzy Czytelnicy,

poniżej obiecywana relacja foto z wyprawy na najwyższy szczyt pasma gór Beydağlari. Przygotowując zdjęcia dotarło do mnie, że odbyła się pod koniec sierpnia – czyli ponad miesiąc temu! Nie wiem zupełnie, kiedy to minęło. Gdy się tam wybrałyśmy było tak bardzo gorąco, że ulgę przynosiła jedynie… lodowata cola. Woda w morzu była idealna do kąpieli, a piasek parzył w stopy nawet po południu. Za to na szczycie – górze Tahtalı (2.365 m n.p.m.), gdzie wjechałyśmy kolejką (przy okazji załapując się w kadr dokumentalnego filmu :)) panował kojący chłód.
To była świetna wycieczka, z urozmaiceniem w postaci postoju w jak dobrze mi znanym Kemerze. A i jeszcze na plaży w Çiralı, czyli tak zwanym Olympos.

Kurortowe przyjemności – klimatyczna kafejka w urokliwym porcie. Kemer. I wszystko jasne.

Nie każdy może się pochwalić zdjęciem z kozą u stóp wielkiej góry!

Wspinając się na szczyt.

Zdobywając Tahtalı. Kolejka produkcji austriackiej chodzi jak w szwajcarskim zegarku.

Nie patrzcie w dół!

Foto szał.

Chyba już jesteśmy w chmurach.

Żeby nie było wątpliwości – zapewniamy, to jest Turcja.

Przed nami, na dole – Kemer.

Plaża w antycznym Phaselis.

Zachwycając się widokami…

I znów na dole. Plażowa knajpa-restauracja w Çiralı. W takim miejscu ma się wrażenie, że niczego więcej do szczęścia nie potrzeba…

… poza jedzeniem. Najlepsze pide jakie jadłam w życiu – mało tureckie, bardziej „pizzowe”, z bajecznym farszem, znakomite.

Plaża w Olympos – Çiralı. Jak i poniżej.

Oglądając zdjęcia i myśląc o tym tak miło i pożytecznie spędzonym dniu, aż w głowie się nie mieści, że mamy już połowę października. W Polsce, jak wieść niesie, zimno i szaro. W Turcji pojawiły się wreszcie (późno w tym roku) opady deszczu, wieczorne ochłodzenia, a nawet szalona burza, która wczoraj poprzestawiała mi dość oryginalnie krzesła na balkonie, wraz z praniem. I naprawdę już wierzyć się nie chce, że dopiero co odliczaliśmy tygodnie do końca sezonu, męcząc się i stresując, a przyszła już pora na pożegnania, „ostatnie” kolacje i „ostatnie” imprezy, nie mówiąc już o wycieczkach i transferach. Za kilka dni – koniec sezonu letniego 2010!

I co potem, co potem?

Powiem tylko – oj będzie się działo… Ale nie uprzedzajmy faktów :)