Tur-tur Blog: Polka w Turcji
  • Home
  • TU ZACZNIJ
    • O mnie
    • Współpraca
    • Ja w prasie, radiu i TV
    • Archiwum bloga
  • Turcja
    • Życie w Turcji
    • Praca w Turcji
    • Poradnik turysty
    • Język turecki
    • Od kuchni
    • Goście na blogu
  • Podróże
    • Turcja
    • Australia
    • Europa
    • Maroko
    • Syria
  • Sklep
  • ENGLISH
    • Blog
    • Cooperation
Popularne na blogu
Boisz się jechać do Turcji? – krótki przegląd...
1: Komunikacja miejska w Alanyi
Jak zrozumieć Turka – 10 kulturowych nieporozumień
Internet na wakacjach w Turcji – poradnik turysty
Polka w tureckiej aptece – rozmowa z Agnieszką
Co zobaczyć w Alanyi?
Co zabrać na wakacje do Turcji – jak...
4: Turecka lista zakupów
Sklepy odzieżowe w Alanyi – gdzie kupować ciuchy?
Czy Turcy nas lubią?
Tur-tur Blog: Polka w Turcji

Największy polski blog o życiu, pracy i podróżach po Turcji. Od 2005 roku!

  • Home
  • TU ZACZNIJ
    • O mnie
    • Współpraca
    • Ja w prasie, radiu i TV
    • Archiwum bloga
  • Turcja
    • Życie w Turcji
    • Praca w Turcji
    • Poradnik turysty
    • Język turecki
    • Od kuchni
    • Goście na blogu
  • Podróże
    • Turcja
    • Australia
    • Europa
    • Maroko
    • Syria
  • Sklep
  • ENGLISH
    • Blog
    • Cooperation
0
Home Lifestyle Jak szukać pracy w turystyce, by jej nie znaleźć
LifestylePraca w turystyce

Jak szukać pracy w turystyce, by jej nie znaleźć

by Skylar 13 marca 2018
by Skylar 13 marca 2018

Było miło, było sympatycznie, ale dzisiaj dla odmiany miło nie będzie. Chociaż jak dla kogo :)

Ponieważ w pewnym sensie aktualnie kończę w życiu jeden zawodowy etap i czeka mnie trochę inna życiowa para kaloszy, stwierdziłam że niech się dzieje co chce, w ramach podsumowań lat pracy w turystyce pacnę dzisiaj wpis, który siedział we mnie od dawna. Właściwie od lat. Wpis o tym, jak szukać pracy w turystyce, albo raczej, jak tego nie robić.

Przez wiele lat przewinęło się przez moje zawodowe turystyczne życie naprawdę sporo osób. Zarówno takich, które się do tej pracy nie nadawały i o tym nie wiedziały, jak i te, które się nadawały (i często także o tym nie wiedziały). Poznałam osoby z różnych firm, piastujące różne stanowiska, każde z inną, co oczywiste, życiową historią, z innymi umiejętnościami i talentami.

Miałam też przyjemność pracować jako, jak by się dzisiaj modnie powiedziało, supervisor, albo banalniej szef destynacji, więc miałam pod sobą różne początkujące osoby, zielone szczypiorki turystycznej branży, którym przydzielałam różne obowiązki i które szkoliłam. Widziałam, jak z przestraszonych nieopierzonych początkujących zamieniają się w pewnych siebie pilotów i rezydentów, jak nabierają doświadczenia, ogłady, jak rozwijają się niczym ten róży kwiat. Chociaż nie wszyscy, ale to inny temat. Zresztą ja sama obserwowałam to, jak ja się zmieniam i przy nich także sporo uczę.

A w ciągu ostatnich lat, będąc już na własnym turystycznym garnuszku, byłam już tą szefową pełną gębą (chociaż usilnie starałam się ją nie być – na czym polegał ten taktyczny błąd zrozumiałam dużo później), więc rekrutowałam pracowników, przepytywałam ich, sprawdzałam, stykałam się też z setkami (uwierzcie, setkami!) wysłanych do mnie CV, które później konfrontowałam z rzeczywistością. Wiele razy się sparzyłam, rozczarowałam, popełniłam mnóstwo rekrutacyjnych i szefowskich błędów, ale były też miłe rozczarowania i pozytywne niespodzianki.

Jednak ten przydługi wstęp to tak naprawdę tylko preludium do tego, o czym chciałam pisać. Całe to moje doświadczenie, szczególnie to ostatnie, w rekrutacji i byciu szefem, pokazało mi mianowicie, że, uwaga, ludzkość zmierza ku zagładzie.

A świadczy o tym poziom wysyłanych przez ludzi CV i ofert pracy, i w ogóle poziom komunikacji. Stwierdziłam więc, że jako kobieta w zaawansowanym już wieku mogę pokusić się tutaj, ku przestrodze, o małe podsumowanie i spis rzeczy, które szczerze odradzam czynić osobom szukającym pracy w turystyce. Odradzam z własnego doświadczenia i dobrego serca. Odradzam, jeśli chce się pracę otrzymać, lub choćby zostać zauważonym… wróć. Zauważonym można zostać także negatywnie, niestety.

Pora więc na porady, jak szukać pracy w turystyce aby… jej nie znaleźć. Czyli listę bardzo często popełnianych błędów. Myślę na marginesie, że reprezentanci innych branż również znajdą tu wiele podobieństw, czekam na komentarze.

Osoby, które kiedykolwiek wysyłały do mnie CV chcę uspokoić – wszelkie podobieństwo do prawdziwych osób i faktów jest nieprzypadkowe i jak najbardziej zamierzone. Powiedziała śmiejąc się z przekąsem.

Jak szukać pracy w turystyce, by jej nie znaleźć

Kilka prostych kroków

Wysyłaj byle jakie CV

CV to wizytówka potencjalnego pracownika. W rzeczy samej. CV napisane niedbale, z błędami ortograficznymi, literówkami, niewyrównanym tekstem, wiele mówi o jego autorze. „Za moich czasów” CV przed wysłaniem dawało się do sprawdzenia komuś bliskiemu; mądrzejszemu, krytycznemu, z większym doświadczeniem. Mam wrażenie, że dziś nikt tego nie robi. Ludzie chyba zakładają, że nikt CV nie czyta. Nie wiem – ja czytam zawsze.

Jeśli naprawdę nie chcesz znaleźć pracy w turystyce, wyślij CV kompletnie niezwiązane z tematem. Jeśli praca ma być w turystyce wrzuć tam wszystko to, co turystyki nie dotyczy nawet pośrednio. Bo przecież co będziesz się wysilać na dopasowywanie CV do wymagań pracodawcy…

Wysyłaj byle jakie e-maile

Jeśli poza CV piszesz także e-mail z wyjaśnieniem skąd, po co i dlaczego kontaktujesz się z daną firmą… przepraszam, jaki e-mail? Po co coś takiego pisać? Przecież to się rozumie samo przez się, nie? Zakładaj, że potencjalny pracodawca dzień i noc siedzi przed komputerem czekając na Twoją bombową ofertę, i od razu załapie skąd się wzięłaś/wziąłeś. Przecież jesteś taki wspaniały/a!
Błędy ortograficzne? Przecinki i kropki w złych miejscach? Ba, brak wielkiej litery na początku zdania? Brak podpisu?
Jakie to ma znaczenie! W dzisiejszych czasach SMS-ów i Facebooków kto by się tym przejmował!

Nie czytaj dokładnie ogłoszenia albo je ignoruj

Jeśli Twoja oferta jest odpowiedzią na ogłoszenie, nie czytaj go dokładnie. Widzisz nagłówek „Potrzebny pilot”? Wysyłaj, nawet jeśli interesuje Cię nie pilotaż, a praca w biurze. I odwrotnie. Jesteś pilotem? Odpowiadaj na ogłoszenia, w których ludzie szukają rezydentów i pracowników biura. Co to w końcu za różnica?
Jeśli w ogłoszeniu podany jest wymóg znajomości konkretnego języka, którego nie znasz, nie przejmuj się.
Jeśli w ogłoszeniu podane są ramy czasowe pracy, które Ci nie odpowiadają, także to zignoruj. Bo a nuż…
Jeśli pracodawca wymaga doświadczenia, którego Ty nie posiadasz, ślij ofertę aż miło! Co to ma za znaczenie, przecież się nauczysz!

Szukaj pracy w turystyce z powodów osobistych i nie ukrywaj tego

Niech Twoim głównym argumentem będzie: „bo ja tak kocham mojego chłopaka z Turcji, chcę być blisko niego” – i dlatego zdecydowałaś się (zazwyczaj -łaś; takie oferty dostaję głównie od kobiet) na pracę w naszej firmie. Niech pracodawca nie zastanawia się jaką wartość możesz dać z siebie jego firmie – przecież to w ogóle nie ma znaczenia! Najważniejsze, że będziesz mogła pracować w tym samym mieście co Twój wybranek. Najistotniejszymi kwestiami związanymi z potencjalną pracą niech będzie kwestia mieszkania (czy możesz mieszkać z chłopakiem) i dnia wolnego (czy może być wtedy, kiedy ma go Twój chłopak). Cała reszta to przecież mało istotne detale…

Dołącz niepasujące zdjęcie, najlepiej takie z plaży albo selfie z imprezy

Myślisz, że to żart? Ja wiem, że turystyka to inna bajka niż praca w banku ale… selfie to jakaś zmora w ofertach na pracę. Brakowałoby buzi w dzióbek, bo widok na głęboki (przyznam, że dość apetyczny) dekolt już przerabiałam. Zdjęcia byle jakie, niewyraźne, w kostiumie kąpielowym albo sportowej odzieży, w przesadzonym, imprezowym makijażu albo… odwrotnie, bez makijażu, jakby prosto z łóżka. No bo przecież nie masz innego!
Naprawdę nie masz innego? Po pierwsze – wstydź się. Po drugie – jak nie masz, to lepiej nic nie załączaj.

Nie rób researchu, nie miej pojęcia, do kogo piszesz, nie używaj wyszukiwarki

Po co ci research? Jak się zainteresują Twoją ofertą, to sami napiszą i wtedy się przygotujesz. Po co masz teraz tracić czas na siedzenie w Google? Co Cię obchodzi ile lat firma jest na rynku, czym się dokładnie zajmuje, co piszą o niej ludzie, kto tą firmę tworzy?
Na marginesie nigdy nie zapomnę, kiedy ktoś napisał do mnie w mailu o pracę, chcąc mi się (chyba) przypodobać: Jestem wielkim fanem napisanej przez Panią książki, „Zabójca z miasta moreli”. Nie powiem, porównanie do autora tej książki to wielki komplement, ale… chyba nie o to chodziło :)

Przed wysłaniem ofert nie patrz co wypluje na Twój temat Google i… Facebook

Pracodawca to nie osioł. Też umie obsługiwać internet, może nawet jest w tym bieglejszy od Ciebie. Zanim postarasz się o wymarzoną pracę sprawdź, co po wpisaniu Twojego imienia i nazwiska wyskoczy w internecie. I czy na pewno wszystkie roznegliżowane, kompromitujące zdjęcia na Facebooku są widoczne tylko „dla znajomych”, czy może także dla przypadkowych osób?
Nie, nikt nie chce tutaj grzebać w Twojej prywatności. W wolnym czasie możesz zajmować się tym czym chcesz i sypiać z kim chcesz. Tylko… praca w turystyce to praca z ludźmi. Ci ludzie będą doskonale wiedzieć jak się nazywasz i chętnie sprawdzą Cię w internecie. Żaden pracodawca który poważnie podchodzi do swojego biznesu nie chciałby mieć z tego powodu problemów.

Nie sprawdzaj z jakiego adresu e-mail wysyłasz swoją ofertę

Nazwijcie mnie tradycjonalistką, ale jestem zdania, że diabeł tkwi w szczegółach. Poważne podejście do takiego zadania jak „przygotuj i wyślij ofertę o pracę” przekłada się na poważne podejście do samej pracy.  W dzisiejszych czasach konta e-mail są darmowe. To nie problem założyć sobie konto z imieniem i nazwiskiem, przeznaczone do oficjalnej korespondencji. A, przepraszam, to istnieje coś takiego jak oficjalna korespondencja?
Nie, po co komplikować sobie życie, lepiej wysłać ofertę z CV z adresu ciocia_klocia57, albo seni_seviyorum (true story). Sukces gwarantowany.

Zacznij maila od „witam”

I właściwie na „witam” możesz od razu zakończyć.

Spoufalaj się

Załóżmy, że ofertę o pracę wystawia osoba, która prowadzi bloga. Bloga tego czytasz, wiernie śledzisz, kibicujesz. Masz wrażenie, że autora/autorkę znasz jak dobrą koleżankę.Wydaje Ci się, że a) wiesz o niej wszystko, i b) ona wie kim jesteś.
Napisz więc do niej maila na luzie, bezpośrednio, od siebie. Daj sobie spokój z dołączaniem CV i przekonywaniem o Twoich umiejętnościach. To nieistotne. Opowiedz swoją życiową Historię, przedstaw swoją Prawdę, powiedz, jak bardzo marzysz o tym, by pracować w turystyce, albo w Turcji i jak niesamowicie kochasz ten kraj, a jak wkurza Cię polska codzienność, i jak bardzo „nie możesz już tak żyć”. Nie szczędź pikantnych detali. Zwierz się, bądź otwarta, nie krępuj się.

W końcu to blogerka, ona zrozumie. I na pewno… z litości… da Ci pracę.

Prześladuj potencjalnego pracodawcę

Wiesz kim jest osoba, która rekrutuje na Twoje wymarzone stanowisko? Znajdź ją na Facebooku czy Instagramie i zacznij stalkować. Najpierw polub wszystkie jej profile, potem zacznij atakować wiadomościami. Zapytaj czy już dostała Twoje CV. Potem zapytaj raz jeszcze, jaka jest decyzja. Przy okazji wymyśl jakąś sprawę, którą koniecznie musisz z nią załatwić i pisz dalej. Męcz i stalkuj.

Ten sposób gwarantuje Ci, że choćbyś miał/a świetne CV, szybko zostaniesz zakwalifikowany do tak zwanych męczydusz. Pracodawca będzie miał Cię dość już zanim zaprosi Cię na rozmowę.

Wymagaj

Nie pozwól pracodawcy czegokolwiek wymagać. To z Twojej strony łaska, że przyjmujesz akurat jego ofertę. Negocjuj jak rasowy biznesmen, nie daj się zbić z pantałyku. Niech się o Ciebie biją! To przecież im zależy na pracowniku, a nie Tobie na pracy! Ty masz jeszcze 4537 innych ofert. Musisz to przemyśleć. Zwlekaj, nie odpowiadaj wprost, lawiruj, zaokrąglaj i zatajaj. Dodawaj sobie w CV doświadczenie z kosmosu po to, by zostać propozycję wyższej pensji. Niektóre jelenie się na to łapią i orientują, że połowa Twojego CV jest zmyślona dopiero po 2-3 miesiącach współpracy (true story).

Nie odbieraj telefonu, nie odpowiadaj na maile

Wyślij fajnego, intrygującego maila z krótkim resume swojej kariery. Dołącz do tego zgrabne, rzeczowe CV. Wszystko konkretnie i na temat, z umiarem i klasą. A następnie… nie odpowiadaj na wiadomości od zainteresowanego pracodawcy. Olej go, jeśli zadaje Ci jakieś pytania. Olej go, jeśli pisze kolejny raz, myśląc, że pierwszy mail zginął w spamie. Po prostu ignoruj, bo przecież nie chodziło Tobie o znalezienie pracy, tylko podreperowanie swojego ego, prawda?

A może masz już inną, lepszą ofertę?
Pamiętaj, że nawet w takiej sytuacji nie ma co pisać wiadomości odmownej, niech się gryzie i zastanawia skąd to milczenie. Wysłanie maila w stylu: „Dziękuję za zainteresowanie moją ofertą, ale jest ona już nieaktualna” to w końcu zbyt wiele wysiłku, po co się masz użerać, skoro i tak nie będziesz tam pracować?


Tak, wiem co sobie myślicie. Że sobie po niektórych pojechałam. A co, mam prawo. Pracodawca też człowiek, chociaż rzadko się o tym pamięta. I tak – nawet ten w turystyce, nawet pracodawca-bloger, który wydaje się taki „cool” :)

 

praca w Turcjipraca w turystyce
0
FacebookTwitterEmail
Skylar

Jestem Poznanianką, z wykształcenia kulturoznawcą. Chciałam mieszkać na Riwierze Francuskiej, zamieszkałam na Riwierze Tureckiej - w Alanyi. Bałam się mikrofonu - zostałam pilotką wycieczek. A blog, który 15 lat temu miał być tylko pamiętnikiem, stał się największą polską stroną o Turcji. Mam dwóch polsko-tureckich synków, bloguję, instagramuję, prowadzę kanał Youtube. Obalam mity o Turcji i ułatwiam wakacje w tym kraju! Zapraszam do lektury i obserwowania!

Przeczytaj także

Turecki prezentownik – prezenty dla miłośnika Turcji

Najlepsze śniadania w Alanyi – moja lista ulubieńców

Jak joga zmieniła moje życie – także w...

Podsumowanie roku 2019 – filmy z Turcji i...

Jak wydałam samodzielnie książkę o Turcji

Jak wygląda turecki show biznes? Oto 13 słynnych...

18 komentarzy

Vegox85 13 marca 2018 - 00:18

Data wpisu z przyszłości? :)

Agata *Skylar* Bro 13 marca 2018 - 00:28

W Turcji jest już 13 marca :)

Joanna 13 marca 2018 - 09:17

Pani Agato, świetny wpis ! i niezwykle aktualny, nie przyszedł mi tylko do głowy wniosek, ze świat zmierza ku zagładzie ale może i zmierza… Rekrutuję od 20 lat, do branzy finansowej, o bardzo określonych i wysokich wymaganiach wizerunkowych i formalnych, przeglądam dziesiątki CV tygodniowo i takie kwiatki, jak Pani opisuje sa też na porządku dziennym. Co wkurza mnie najbardziej? Chyba adresy typu – buziaczek, selfie z imprez i wakacji, brak związku CV z ofertą pracy, CV kończące się na 2011 roku. Późniejsze zachowania, jak najbardziej podobne, a „witam” to już nawet za błąd nie uważam, bo zostałabym bez żadnych kandydatów do pracy. Rynek pracownika mamy podobno…. Pozdrowienia dla Pani I Maleństwa.

Agata *Skylar* Bro 13 marca 2018 - 12:10

Przykre bardzo, to prawda….
Dzięki, pozdrowienia.

Róża Sołtysiak 13 marca 2018 - 20:44

Świetny tekst, pani Agato. Jestem przedstawicielem pokolenia pani mamy i pisałam w swoim życiu niejedno CV, niejedno również czytałam. Nie spotkałam się jednak z taką nonszalancją, może dlatego, że dotyczyły rekrutacji w sektorze bankowym. Pani tekst czytałam na początku z lekkim rozbawieniem, potem z niedowierzaniem, a na koniec, załamałam się. Co się dzieje z tymi ludźmi ? Czy do życia podchodzą też z taką beztroską, jak do poszukiwania pracy?

Agata *Skylar* Bro 14 marca 2018 - 10:45

prawdopodobnie odpowiedź brzmi: „tak”. za dużo jest obecnie możliwości, za dobre, wygodne czasy, dzisiejsza młodzież jest chyba przyzwyczajona, że wszystko można osiągnąć bardzo łatwo…

Edyta/ratunkumieszkamwraju.pl 13 marca 2018 - 21:18

Hm, czy możecie mnie oświecić, o co chodzi z tym „witam” w mailu? Czemu to jest taki straszny błąd? Pytam, bo nie wiem, nie że hejtuję. Ja zawsze wpisuję „dzień dobry”, a później się dręczę, że ktoś będzie czytał wieczorem i to będzie nie na miejscu.

Ewa 13 marca 2018 - 23:24

Wita gospodarz i raczej podczas bezpośredniego kontaktu. Na mailu nikt nikogo nie może witać, bo nikt nie jest „u siebie” ;) Do tego witający to raczej osoba nadrzędna. Witają starsi młodszych, gospodarze gości, nauczyciele studentów itp
Jeśli martwisz się „dzień dobry” to pisz Szanowna Pani/Pan i po kłopocie :p

Agata *Skylar* Bro 14 marca 2018 - 10:43

o właśnie ;)

Yosun 13 marca 2018 - 22:00

Ale czemu Ty piszesz o tych wszystkich błędach i uświadamiasz ludzi! Im więcej osób będzie takie śliczne CV wysyłać, tym szybciej ja znajdę pracę ;))) Ostatnio na rozmowie kwalifikacyjnej usłyszałam, że moim atutem jest wiek (starczy), bo studenci czy, powiedzmy, tegoroczni absolwenci nie szanują pracy albo potrafią chociażby nie pojawić się na umówionej rozmowie kwalifikacyjnej, nawet jej nie odwołując oczywiście. Mówiąc zupełnie poważnie, bardzo mnie dziwi takie zachowanie, bo na każdą ofertę pracy, na którą aplikuję, wpływa zawsze pow. 100 podań. Nie wydaje mi się więc, żeby faktycznie był już „rynek pracownika” i żeby ewentualny przyszły pracownik mógł się czuć na tyle swobodnie, żeby zamieszczać sweetfocie w CV i nie sprawdzać po raz tysięczny czy przecinki są w odpowiednich miejscach :) Pozdrawiam :)

Agata *Skylar* Bro 14 marca 2018 - 10:44

masz rację :) ważne żeby jeszcze trafić na takiego rozsądnego pracodawcę jak ja :) powodzenia!!

Viola/ Storyland Pictures 13 marca 2018 - 22:21

Ha świetnie napisane. Zastanawiam mnie skąd się to wszystko bierze. Od pewnego czasu pracuje w HR i nawet gdy w Internecie pełno jest cennych porad dotyczących przygotowania się na intereview, napisania CV itp to jednak ludzie dalej potrafią mnie zadziwić swoim lekkodusznym podejściem do tematu. Jakże często ktoś przyjdzie na rozmowę w bluzie z kapturem itp Tak więc nie dziwi mnie to o czym piszesz. Może ktoś weźmie sobie do serca to o czym piszesz.

Agata *Skylar* Bro 14 marca 2018 - 10:43

Niestety obawiam się, że do serca wezmą jedynie nieliczni… ale może i to dobre ;)

Beata Bartman-Tybura 17 marca 2018 - 13:49

Cóż.Sama prawda.Bezstresowe wychowanie?Przekonanie o swojej wyjątkowości, wałkowane od urodzenia przez rodziców, babcie , ciocie?
Wręczanie przez lata w każdej czynności, wymagającej jakiegokolwiek wysiłku?
A na koniec studia licencjackie w Popierdułku dolnym!
No i mamy to co mamy.
Mnie już nic nie zdziwi.

Natali Fedoryshyn 18 marca 2018 - 18:54

Ahh, fajnie się czyta Pani blog :) Akurat zastanawiam się nad przeprowadzką do Alanii, więc trafiłam tam, gdzie trzeba!))

Agata *Skylar* Bro 19 marca 2018 - 09:10

Bardzo mi miło, rozgość się ;)

Szukampracy.pl 12 lipca 2018 - 12:33

Spora dawka wiedzy z branży hr i turystyki :) Ciekawe podsumowanie

Aşkım 4 sierpnia 2018 - 21:57

Czy jest trudno znaleźć pracę w tym sektorze? Zwłaszcza osobie bez doświadczenia i z kulawym tureckim ;)

Comments are closed.

O mnie

Poznańska pyra. Kulturoznawca z wykształcenia. 17 lat temu trafiłam do sezonowej pracy w Alanyi. Spodobało mi się i zostałam pilotką wycieczek i rezydentką. A potem... zamieszkałam na stałe. Z mężem stworzyliśmy najlepsze polskie biuro podróży Alanyaonline.pl Mamy dwóch synów. A ten blog, który w 2005 roku miał być tylko pamiętnikiem, stał się największą polską stroną o Turcji. Zapraszam też na Instagram i Youtube!

Sklep

  • Nieruchomości w Alanyi - wycieczka szyta na miarę 0,00 zł
  • Turcja. Półprzewodnik obyczajowy "Turcja. Półprzewodnik obyczajowy"
    Oceniono 5.00 na 5
    29,99 zł – 39,99 zł
  • Usługa przewodnicka - Stambuł alternatywny
    Oceniono 5.00 na 5
    750,00 zł

Tematy wpisów

Alanya alfabet Antalya Australia blog emigracja facet Turek Hiszpania jedzenie język turecki książki kulinaria Malta Maroko muzyka obyczaje orhan podróżowanie pogoda Polska poradnik poradnik turysty porady praca rezydenta praca w Turcji praca w turystyce przepisy Ramazan sport społeczeństwo Stambuł Stereotypy sława Turcja turystyka vlog wakacje Wschodnia Turcja wspomnienia wydarzenia wywiad wywiady związki święta życie w Turcji

Śledź mnie na FB

Facebook

Znajdziesz mnie też:

Facebook Instagram Linkedin Youtube Email

Kategorie wpisów

Cookies: Ta strona używa ciasteczek. Jeśli pozostaniesz na tej stronie, akceptujesz ich używanie. Polityka ciasteczek

mój Instagram

No any image found. Please check it again or try with another instagram account.
  • Facebook
  • Instagram
  • Linkedin
  • Youtube
  • Email

@2019 - TUR-TUR Agata Bromberek Wszelkie prawa zastrzeżone. Jeśli chcesz wykorzystać teksty lub zdjęcia, nawiązać współpracę, zapraszam do kontaktu. Szablon PenciDesign


Back To Top